Murat Erdoğan

Gerçek kahramanlık, tüketim çarkını durdurmak için yel değirmenlerine karşı savaşmaktır.

Geleceği tasarlayan teknoloji şirketlerinin, veri merkezlerinin artan enerji ihtiyacını karşılamak için seçtikleri enerji modeli, nükleer oldu. Teknoloji devlerinin nükleer yatırımlarını nasıl okumamız gerekiyor?

Yeşil ekonomi, döngüsel ekonomi, karbon vergisi gibi iklim krizi ile mücadelede hayatımıza giren yeni kavramların odağında insan mı var ekonomi mi?

Atmosferdeki ısınma ilk kez 1,5 santigrat dereceyi geçti ve bu durum; doğa felaketlerinin sıklığını ve şiddetini daha artırıyor. Gelinen nokta, şirketler ve devletlerin “algıya oynamak” dışında pek bir şey yapmadığını gösteriyor.

Bu sorunun verilecek en kapsamlı cevabı; temiz, verimli, ucuz ve ulaşılabilir olmasıdır. Bugün sahip olduğumuz teknoloji, tüm bu özellikleri içinde barındıran bir enerji kaynağı sunabiliyor mu?

Dünyanın en zengin 500 insanı, bir günde 14 milyon dolar kazanırken dünyanın yarısı günlük 6 dolardan az parayla geçinmeye çalışıyor. Gelir dağılımında bir denge kurulamadığı sürece daha çok ısınırız!

Bu günlerde Türkiye’den çok sayıda Start-up’ın, Hollanda’ya gittiğini ve gitmeye çalıştığını görüyoruz. Nedenini öğrenebilmek için, dört asır öncesine gitmemiz gerektiğini düşünüyorum!

Ürününüzü güçlü bir ekonomi ile desteklerseniz Almanya’yla, düşük değerli TL ile desteklerseniz Malezya ve Vietnam gibi Asya ülkeleriyle rekabet edebilirsiniz!

Dünyanın geleceğinin tek kelimeye, yani “sürdürülebilirliğe” sığdırılarak ticarileştirildiği bir ekonomik düzende, toplumun tarafsız bir basın gücüne ihtiyacı var.

ABD’de belediyeler, petrol şirketlerine sera gazı emisyonlarını sakladıkları gerekçesiyle dava açıyor. Tartışma; iklim değişikliği konusunda halkı yanıltmaları. Hâl böyleyken, bu şirketlerin sürdürülebilirlik konusunda yürüttükleri reklam kampanyaları da bir hayli sorgulanıyor.